Home » Blogs » Angst en bevrijding

Angst en bevrijding

door | 24 mei, 2021 | Blogs

Langzaam maar zeker komt de bevrijding op gang. Ik betrapte mezelf erop dat ik zei: “nog even en dan kunnen we met de buren op straat dansen!” Dat was nadat mijn man dé brief had ontvangen en zijn vaccinatieafspraken had gepland.

Even later belde mijn moeder of ze dit weekend langs mochten komen voor een knuffelafspraak. Ik wilde niets liever dan mijn moeder in de armen vallen na meer dan een jaar van sporadische billenknuffeltjes en skypeomhelzingen. Alarmbellen gingen af in mijn hoofd. Is het wel echt veilig, moeten we niet toch eerst ons laten testen, gewoon voor de zekerheid??? Andersom zouden wij ook nog besmet kunnen worden door hen, maar wij schijnen immuun te zijn, dus nee geen paniek.

Waar het om gaat is, dat wij ondanks vaccinaties en zelfs testen of immuniteit de angst nog niet helemaal kwijt zijn. Nu ineens mag ik mijn moeder knuffelen en ik ben bang… Angst doet echt veel met ons mensen, mentaal, gevoelsmatig en lichamelijk. Erik Scherder kan goed uitleggen hoe angst in onze hersenen werkt. En zelfs hij zegt dat het niet mogelijk is de angst voor de dood makkelijk van je af te schudden.

Hoe overkom je de angst? Ik kon hem namelijk echt niet zomaar van mij afschudden…

We zijn geboren met een unieke aanleg van talenten en groeiverlangens. En onze prille jeugd en ervaringen die we hebben, helpen die te ont-wikkelen en te ont-dekken. Door nature & nurture kunnen we uitgroeien tot wie we ‘in wezen’ zijn. Als dit proces ongestoord verloopt. Maar dat is zelden het geval.

Voor mij is angst een oude bekende als een wolf in schaapskleren. Want eigenlijk wil het mij helpen, mij beschermen, tegen ziekte, dood en in het verleden tegen pijnlijke opmerkingen en afwijzingen. Angst beschermde mij, angst behoedde mij, angst ‘hielp’ mij. Angst was altijd daar om te voorkomen dat ik buiten mijn comfortcirkel ging, dat ik mijn emoties zou tonen, of mijn mening zou geven, want dat alles was GEVAAR. Angst zorgde voor mij als een strenge ouder van een klein kind die niet buiten mag spelen, want ze zou wel eens op haar knie kunnen vallen, en dat moet kostte wat kost voorkomen worden! Blijf binnen, laat je niet zien, laat je stem niet horen, doe geen uit de toon vallende (gekke) dingen, want hoge bomen vangen veel wind, pas op!

Hmm, ik voel overeenkomsten met de corona-maatregelen.

Deze wolf in schaapskleren heeft goede bedoelingen naar het kind in mij… en toch doet hij uiteindelijk meer kwaad doet dan goed… het hielp mij vooral aan een zeer beperkende overlevingsstrategie. Hierdoor kon ik lang niet volledig mijzelf zijn, maakte ik mijzelf onzichtbaar en een periode zelfs onhoorbaar.

De beschermende mantel, zo ooit bedoeld, bleek mij ervan te weerhouden om te groeien en te bloeien in de persoon die altijd al in me besloten lag. Want van proberen kan je leren, van vallen opstaan, van spelen ontdekken en zonder fouten maak je meestal niks, dus wil je groeien: fouten maken moedt! Maar dat wist de wolf niet.

Waartoe ben jij op aarde?” zei een gekke organisatieadviseur eens tegen mij, terwijl ik worstelde met de wolf om meer zichtbaar te durven worden. Hij keek mij aan alsof hij een doodnormale vraag stelde. Ik denk dat ik hem aankeek alsof hij loco was. Maar de vraag liet mij niet meer los èn de angst nam geleidelijk af. Ik ben mijzelf sindsdien die vraag blijven stellen. Sinds kort stel ik die vraag ook aan anderen. Met ongeveer hetzelfde effect. In eerste instantie.

Gek genoeg is het, vermoed ik, dé essentie van elke vraag waarmee een coachee binnenkomt en is er altijd een vorm van een wolf in schaapskleren die de spelbreker blijkt te zijn voor het kunnen terugvinden van de unieke eigenheid en durven vanuit die talenten en verlangens te leven en werken. Ze willen leven vanuit wat er in hun hart leeft, maar de eens zo helpende overlevingsstrategie is een blokkade geworden.

“Hoe overwon jij de angst?” en “Hoe kan ik mijn angst overwinnen?” vragen coachees. Normaliter reageren we op angst met flight, freeze or fight. Met deze natuurlijke reacties dealen de coachees. Freeze en flight leveren niet de gewenste beweging op, dus blijft vechten over. We kunnen verstrikt raken in de vechtmodus met onze grote ‘beschermer’. Hoe gaat dit wérken? NIET. Het veroorzaakt hooguit een burn-out of ten minste een energielek.

Hoe dan wel?

Ten eerste door je bewust te worden van de geplante zaadjes in je hart. Wat zijn ze? Wat ligt er in besloten, wat is mijn verlangen? Wat roept mij? Wat drijft mij? Wat heb ik te doen, waartoe ben ik op aarde?

Ten tweede leren je angst als vriend te zien, niet als vijand, om hem te kunnen naderen om vervolgens hem duidelijk te maken dat ondanks alle goede bedoelingen hij je niet verder helpt maar juist ongelukkig maakt. Je vraagt hem je vrijheid terug te geven, te zeggen dat jij jezelf de vrijheid gunt. Vrijheid krijgen we door het onszelf te gunnen! Stapje voor stapje zodat de wolf niet bang en dus wakker wordt, kunnen we uit zijn hol sluipen, uit onze comfortcirkel, uit de gouden kooi… Als we het met babysteps doen, waarbij we de wolf geruststellen dat we dit aankunnen, dan gaat het lukken om van de wolf een schaap te maken en het leven te leiden, nee te vieren: om buiten te spelen, om met vallen (hé, dat viel mee!) op te staan en uiteindelijk te dansen op straat met de buren!

Mijn moeder zei, zittend naast mij en mijn hand vasthoudend, dat zij en haar leeftijdsgenoten voelen dat ze weer kunnen ademhalen, dat ze weer meer durven en minder bang zijn. Deze fase in de crisis is hoopgevend. Ik hoop dat we onze vrijheid met zachtheid en vriendelijkheid naar elkaar en onszelf nu kunnen herontdekken, onze angsten te bedanken voor de geboden bescherming en nu opnieuw te ervaren zodat we stap voor stap en spelenderwijs een nieuw leven creëren voor onszelf en de generaties na ons.

Ik gun iedereen een authentiek leven, een mooiere planeet en de vrijheid waarin iedereen zichzelf mag zijn, zichtbaar mag zijn, je stem mag klinken en je tot bloei komt. Dat is waar ik als mens, als moeder, als dochter, als vriendin, als coach en trainer energie van krijg en dit is waartoe ik en mijn bedrijf Luova op aarde zijn 😉: om jou te helpen zichtbaar te worden, want jij mag er zijn, jij doet ertoe, jij hebt met jouw talenten en drive iets te doen hier op aarde en ik gun je de vrijheid!

 

Over Cristina


Cristina is gespecialiseerd in het coachen van mensen die hun eigen stem en authentieke pad willen vinden. Daarbij focust zij ook op het ontwikkelen van je veerkracht en zelfvertrouwen zodat jij echt je eigen weg gaat creëren en flow in werk en leven zal ervaren. Ze werkt met de methodes van Designing Your Life & Creatieve Loopbaanplanning.

Onderwerpen

Gerelateerde artikelen

Tips voor meer creativiteit

Tips voor meer creativiteit

Over creativiteit wordt vaak gedacht dat het een talent is wat slechts enkelen bezitten. Dat is superjammer, want het is zoveel meer! Het is een vaardigheid die je kan leren, ja jij ook 😉 en ja je team ook! Het is een houding van hoe je in het leven of in je werk kan staan, een manier van problemen oplossen, een proces om ideeën te krijgen en om te zetten in werkelijkheid, om veerkracht te ontwikkelen en last but not least een tool om meer jezelf te worden en jezelf of je team je visie vorm kan …

lees verder
Je eigen stem vinden

Je eigen stem vinden

Door coaching werd ik opnieuw geconfronteerd met de vraag: wie ben ik écht en waartoe ben ik op aarde gekomen? Ja, waartoe? Ik wist de antwoorden wel, maar durfde ze niet te uiten, niet hardop uit te spreken. Ik schilder niet alleen op doek, nee ik schilder, teken, ontwerp mijn leven, mijn werk. En ik ben zo gefortuneerd om nu sinds en paar jaar anderen hierbij te mogen helpen als coach, trainer, mentor, om hun gedroomde uitzicht uit de doeken te wikkelen, zichtbaar, en tastbaar te maken, hun stem te helpen tot uiting te mogen brengen, ze mijn stem en andere aanmoedigende stemmen te laten horen om hen te gidsen naar wie zij in essentie zijn en hun weg te helpen vormgeven in hun loopbaan en leven.

lees verder
Mijn verhaal

Mijn verhaal

Angst
Ik kan geen kunstenaar worden (mijn grootste droom leven)
Ik mag niet schilderen (doen wat ik het liefste doe)
Ik kan niet mijn creativiteit gebruiken om van leven (dat waar ik het meeste talent voor blijk te hebben)
Ik ben niet creatief
Maar ik wil zooo graag creatief zijn en mensen helpen daarmee…

lees verder

0 Reacties

Verzend een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Tweet
Share
Share
Pin